دعایم کن ;

مرا بسپار در یادت .به وقت بارش باران نگاهت گر به آن بالاست و در رقص دعا قلبت مثال بید می لرزد دعایم کن دعایم کن که من محتاج محتاجم .

درسی ازعاشورا

عبرت عاشورا اینست که ببینیم چه شد حسین علیه السلام که جلوی چشم مردم،آن همه موردتجلیل پیامبربود وایشان درباره او"سیدشباب اهل الجنه"را گفته بود؛بعداز نیم قرن،باآن وضع فجیع کشته شد.
رهبرانقلاب73.10.15

وفای به عهد

روی دستش "پسرش" رفت ولی "قولش نه"
نیزه ها تا "جگرش" رفت ولی "قولش نه"

این چه خورشید غریبی است که با حال نزار
پای "نعش قمرش" رفت ولی "قولش نه"

شیر مردی که در آن واقعه "هفتاد و دو" بار
دست غم بر "کمرش" رفت ولی "قولش نه"

هر کجا می نگری "نام حسین است و حسین"
ای دمش گرم "سرش" رفت ولی "قولش نه" ..

تقیه در کلام امام صادق علیه السلام

قال صادق علیه السلام

( ذکِرَتِ‏ التَّقِیَّةُ یَوْماً عِنْدَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ ع فَقَالَ وَ اللَّهِ لَوْ عَلِمَ أَبُو ذَرٍّ مَا فِی قَلْبِ سَلْمَانَ‏ لَقَتَلَهُ‏ وَ لَقَدْ آخَى رَسُولُ اللَّهِ ص بَیْنَهُمَا فَمَا ظَنُّکُمْ بِسَائِرِ الْخَلْقِ إِنَّ عِلْمَ الْعُلَمَاءِ صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لَا یَحْتَمِلُهُ إِلَّا نَبِیٌّ مُرْسَلٌ‏  أَوْ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ أَوْ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِیمَانِ فَقَالَ وَ إِنَّمَا صَارَ سَلْمَانُ مِنَ الْعُلَمَاءِ لِأَنَّهُ‏ امْرُؤٌ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ فَلِذَلِکَ نَسَبْتُهُ إِلَى الْعُلَمَاءِ.)[1]

ترجمه: امام صادق علیه السلام فرمود: روزى نزد على بن الحسین علیهما السلام سخن از تقیه پیش آمد آن حضرت فرمود: بخدا اگر ابو ذر مى‏دانست آنچه در دل سلمان بود، او را می کشت، در صورتى که پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله میان آن دو برادرى برقرار کرد، پس در باره مردم دیگر چه گمان دارید؟ همانا علم علماء صعب و مستصعب است، جز پیغمبر مرسل یا فرشته مقرب یا بنده مؤمنى که خدا دلش را بایمان آزموده طاقت تحمل آن را ندارد، سپس فرمود: و سلمان از این رو از جمله علماء شد که او مردیست از ما خانواده و از این جهت او را در ردیف علماء آوردم.

---

[1] . کلینى، الکافی ، چاپ چهارم، تهران،  دار الکتب الإسلامیة ، 1407 ق. ج‏1 ، ص401

مقایسه سلمان وابوذر از دید گاه امام صادق علیه السلام

قال صادق علیه السلام

( ذکِرَتِ‏ التَّقِیَّةُ یَوْماً عِنْدَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ ع فَقَالَ وَ اللَّهِ لَوْ عَلِمَ أَبُو ذَرٍّ مَا فِی قَلْبِ سَلْمَانَ‏ لَقَتَلَهُ‏ وَ لَقَدْ آخَى رَسُولُ اللَّهِ ص بَیْنَهُمَا فَمَا ظَنُّکُمْ بِسَائِرِ الْخَلْقِ إِنَّ عِلْمَ الْعُلَمَاءِ صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لَا یَحْتَمِلُهُ إِلَّا نَبِیٌّ مُرْسَلٌ‏  أَوْ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ أَوْ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِیمَانِ فَقَالَ وَ إِنَّمَا صَارَ سَلْمَانُ مِنَ الْعُلَمَاءِ لِأَنَّهُ‏ امْرُؤٌ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ فَلِذَلِکَ نَسَبْتُهُ إِلَى الْعُلَمَاءِ.)[1]

ترجمه: امام صادق علیه السلام فرمود: روزى نزد على بن الحسین علیهما السلام سخن از تقیه پیش آمد آن حضرت فرمود: بخدا اگر ابو ذر مى‏دانست آنچه در دل سلمان بود، او را می کشت، در صورتى که پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله میان آن دو برادرى برقرار کرد، پس در باره مردم دیگر چه گمان دارید؟ همانا علم علماء صعب و مستصعب است، جز پیغمبر مرسل یا فرشته مقرب یا بنده مؤمنى که خدا دلش را بایمان آزموده طاقت تحمل آن را ندارد، سپس فرمود: و سلمان از این رو از جمله علماء شد که او مردیست از ما خانواده و از این جهت او را در ردیف علماء آوردم.

---

[1] . کلینى، الکافی ، چاپ چهارم، تهران،  دار الکتب الإسلامیة ، 1407 ق. ج‏1 ، ص401

سنجش دوستی

حدیث (8) امام صادق علیه السلام :

رَجُلاً یَسأَلُ اَبا عَبدِ اللّه  علیه السلام فَقالَ: الرَّجُلُ یَقولُ أَوَّدُکَ، فَکَیفَ أَعلَمُ أَنَّهُ یَوَدُّنى؟ فَقالَ: اِمتَحِن قَلبَکَ، فَإن کُنتَ تَوَدُّهُ فَإنَّهُ یَوَدُّکَ؛

شخصى از امام صادق علیه السلام پرسید: گاهى به من گفته مى شود: دوستت دارم. از کجا بدانم که (راست مى گوید و) دوستم دارد؟ حضرت فرمودند: قلب خودت را بیازماى، پس اگر تو او را دوست دارى، بدان که او نیز تو را دوست دارد.

کافى(ط-  الاسلامیه) ج2، ص652، ح2

راز محبت

یکی از موضوعات قابل بحث در مورد امام حسین علیه السلام مسأله‌ی علاقه‌ی شدید پیامبر گرامی اسلام نسبت به اوست. در این نوشتار ضمن اشاره‌ای کوتاه به جریان تولد امام حسین علیه السلام مواردی از ابراز محبت شدید پیامبر اکرم نسبت به امام حسین علیه السلام را بیان کرده و در پایان به ذکر دلایل این علاقه‌ی شدید خواهیم پرداخت.

درسی ازعاشورا

عبرت عاشورا اینست که ببینیم چه شد حسین علیه السلام که جلوی چشم مردم،آن همه موردتجلیل پیامبربود وایشان درباره او"سیدشباب اهل الجنه"را گفته بود؛بعداز نیم قرن،باآن وضع فجیع کشته شد.
رهبرانقلاب73.10.15

منطق حسینی

در تاریخ هرکس منطق حسینى را محور کار قرار داد، پیروز شد. منطق حسینى یعنى نترسیدن از مرگ و ترجیح دادن حق بر باطل، یعنى کم نشمردن یاران حق و زیاد نشمردن یاران باطل، منطق حسینى یعنى امید بى پایان حتی در لحظه اى که در ظاهر آرزوها غروب میکنند.
رهبرانقلاب 67.5.23

دعایم کن

مرا بسپار در یادت .به وقت بارش باران نگاهت گر به آن بالاست و در رقص دعا قلبت مثال بید می لرزد دعایم کن دعایم کن که من محتاج محتاجم .